BEN BİR GONCA GÜL İDİM
Kırıldı tomurcuk gülüm, ağlar gezerim
Nereye baksam hüzün’ü görür gözlerim
Kime ne söylesem kar etmez o sözlerim
Neyleyim bu hayatı, huzurum olmazsa
Anlayamadım ki, ben niye böyle oldum
Yaşamak için,günlerce koşup yoruldum
Bu genç yaşımda, birden sararıp soldum
Neyleyim bu hayatı, huzurum olmazsa
Günlerim geçiyor,her an gamla kederle
İnanın arkadaş oldum, her türlü dertle
Yakını bulamadım, dost oldum ellerle
Neyleyim bu hayatı, sıhhatim olmazsa
Bir gün ecel geldi çattı, garip başıma
Daha yeni basmıştım, otuz dört yaşıma
Dostlarım zehir kattı, ekmeğime aşıma
Neyleyim bu hayatı,dostlarım olmazsa
Ben bir gonca gül idim, kırıldı o dalım
Yetim kaldı o bir tanecik Göksu balım
İşte sizlerde görün, neye döndü halım
Neyleyim bu hayatı, huzurum olmazsa
Başımda başladı, dinmeyen garip sızı
Mevlam ansızın ayırdı, anayla kızı
Dostlarım helal edin, bize hakkınızı
Neyleyim hayatı, sizden ayrı kalınca
Biricik körpe kuzum, sizlere emanet
Ona iyi bakın, koparmayın kıyamet
Bizi ne hallere koydu, zalim ihanet
Neyleyim hayatı, sizden uzak kalınca
Yok artık gonca gülünüz,o geri gelmez
Gönül bağlarım kurudu, bülbülü ötmez
Dertler benimle gider, kimseler bilmez
Neyleyim hayatı, sizden ayrı kalınca
Doğup büyüdüğüm yer, sorgun kazası
Beni ne hale getirdi, hastalık belası
Söyleyin anama, yollasın hayır duası
Neyleyim hayatı, sizden ayrı kalınca
25.08.2010 / Ethem KAYGISIZ
Okuma : 1153
|
