GÖNLÜM HEP YASTA
Senelerdir üzgünüm,gönlüm her an yasta
Elim ayağım tutmuyor, oldum bir hasta
Öyle üzgünüm ki, aklım kalmadı başta
Bilmedim ki, niye böyle bir hale düştüm
Her geçen gün, daha çok kötü oluyorum
Hiç bir sebep yokken, sararıp soluyorum
Günlerdir herkese, sevdamı soruyorum
Bilmedim ki, niye böyle bir hale düştüm
Tutmaz ki dizlerim, yürüsün ayaklarım
Gündüz yaşadığımı, gece sayıklarım
Devamlı artıyor, çaresiz hastalıklarım
Bilmedim ki, niye böyle bir hale düştüm
Bazen, yakını dahi görmüyor bu gözüm
Her tarafım kırıştı, tanınmaz gül yüzüm
Gerçekleri söylesem de, tutulmaz sözüm
Bilmedim ki, niye böyle bir hale düştüm
Şair Ethem’i, bak hayatın geldi gidiyor
İnsanoğlunun ömrü, çok çabuk bitiyor
Güzel yaşasan da, gönül feryat ediyor
Bilmedim ki,niye böyle bir hale düştüm
18.12.2008 / Ethem KAYGISIZ
Okuma : 359
|
