ACI BELEN KÖYÜ - II
İkinci gün oldu, muhtarla okula vardım
Sınıfa girip de,görünce aklımı kaçırdım
Hemen öğretmenlerini , sorup çağırdım
Geldi tanışdık, dedi ismim Feyzullah'tır
Dedi aklın yok mu da, bu köye geldin
Sen memleketini söyle, hangi yerden
Öğrenci gelir mi okula belen köyden
Sen zahmet ettin de geldin yerinden
Sınıfın ortasında, duruyor birkaç masa
Hal kalmamış,yazı yazılan kara tahtada
Baktım ağır, ağır yanıyor kötü bir soba
Dedim kalbimden, hayat yok bu sınıfta
Masaların hepsi dökülmüş, çatlak kırık
Çocukların üzerleri,hep kirlenmiş yırtık
Okumak nerede, oynuyorlar ebe vırrık
Dedim, eğer böyle giderse inan yandık
Köyün bulunduğu, yer dört dağın arası
Kalbimde, ayrılığın dayanılmaz yarası
Çok uzak, sorgun ile belen köyün arası
Belkide yoktur, gidip gelen bir vasıtası
Belen köyün, dört tarafında dağı var
Her gün dinmeyen karı, yağmuru var
Dört gözle bekler, gelsin diye baharı
Acep ne zaman kalkar, dağların karı
Artık aylardan, martın dokuzu oldu
Yaz geldi, diye köylü sabana sarıldı
Ansızın, bir gün yine bir kar yağdı
Onca köylünün çifti, yarı başlı kaldı
Yok artık, belen köyde kışın biteceği
Evlerinde kalmadı,bir tutam yakacağı
Yemek pişirmek için,yakar gaz ocağı
Kalırsın yine, tükendi mi tezeği gazı
23.03.1969 / Ethem KAYGISIZ
Okuma : 1089
|
