BÖYLE İNSANLIK
İnsan gelir dünyaya, yaşayalım diye
Muhtaçtır birbirine, en ufak sevgiye
Ne olacak diye,bakmazlar hiç geriye
Böyle insanlık, olmaz olsun arkadaş
En ufacık, menfaatleri bile kâr sayar
Ancak, o haram yediği zaman doyar
Her işin sonunu, hep yalanla bağlar
Böyle insanlık, olmaz olsun arkadaş
Alışmışlar, kötüyü iyi diye satarlar
Hep birin yanına, bir daha katarlar
Onun bunun arkasından atıp tutarlar
Böyle insanlık, olmaz olsun arkadaş
Hayatta, haramı helalı hiç bilmezler
Kendilerinden olunca, hiç yemezler
Hor görür, fakir fukarayı sevmezler
Böle insanlık, olmaz olsun arkadaş
Tapmışlar her şeyiyle dünya malına
Kıymak isterler, onun bunun canına
Yakışır mı bu, insanoğlunun şanına
Böyle insanlık, olmaz olsun arkadaş
Her türlü kötülüğü, kendileri yapar
ALLAH ‘tan korkmadan, iftira atar
Bir şey yokmuş gibi, geriden bakar
Böyle insanlık, olmaz olsun arkadaş
Düşünmezler günahı, demezler yazık
Hep atarlar herkese,acımasızca kazık
Götürebilirsen eğer, haydi götür azık
Böyle insanlık, olmaz olsun arkadaş
İnsanları her defasında,hep aldattınız
Katı kat üstüne, bir kat daha yaptınız
Konuyu komşuyu, birbirine taktınız
Böyle insanlık, olmaz olsun arkadaş
İşte her yaptığınızı, bana da yükledin
Onca günaha, bir günah daha ekledin
Görünce beni, konuşamadın tekledin
Böyle insanlık, olmaz olsun arkadaş
İşte yokum artık, haydi rahat olasın
Diliyorum Mevlâ dan, sararıp solasın
Güvendiğin dalların,kırılıp da kalasın
İşte o zaman, çekeceksin o ettiklerini
06.11.1987 / Ethem KAYGISIZ
Okuma : 885
|
