DERTLİ GÖNÜL
Hasta düştüm, ben bu gurbet ellerde
Gelen giden yok ki, bana bu köyde
Kalmadı, bir sokum ekmeğim evde
Ah nerden düştüm acep,ben bu köye
Hasta olduğumu, o yarim hiç bilmez
Akrabalardan gelen , gidenim olmaz
Konu komşu duydu,kimseler gelmez
Ah nerden düştüm acep,ben bu köye
Anam olsaydı, baş ucumda otururdu
Beni teselli edip, kucağında avuturdu
Belki ninniler çalıp,dizinde uyuturdu
Ah nerden düştüm acep, ben bu köye
Hasta oldum, derdimi kimse bilmez
ALLAH böyle derdi, herkese vermez
Saklar derdini Ethem,kimseye demez
Ah nerden düştüm acep, ben bu köye
Ancak, bu derdin acısını ben bilirim
Kurtulamam, ben bu dertten ölürüm
Koklanacak kalacak, bu güzel gülüm
Ah nerden düştüm acep, ben bu köye
Anadan babadan, hep uzakta kaldım
O güzel yarimden de,ansızın ayrıldım
Derman ararken, yine dertleri buldum
Ah nerden düştüm acep, ben bu köye
Anam olsaydı, gelir de bana bakardı
Koşup ta derdime, nice derman arardı
Hemen o nazlı yarime, haber salardı
Ah nerden düştüm acep, ben bu köye
ALLAH bu derdi, kimseye vermesin
Hasta olduğumu, anacığım duymasın
Benim mezarımı, yarim eliyle kazsın
Üzerine, dertli Ethem’ im diye yazsın
10.04.1969 / Ethem KAYGISIZ
Okuma : 861
|
